GroenLinks gaat Uden veranderen… of toch maar een klein beetje?

De Programmacommissie.

In mei 2017 heeft de ledenvergadering van GroenLinks Uden besloten tot het instellen van een programmacommissie onder leiding van schrijver dezer column. Opmerkelijk voor de goedkeuring voor deze commissie is niet zozeer dat de afdeling een commissie instelt, maar vooral de samenstelling ervan.

Jesse Klavers filosofie over de beweging en de versterking van de GroenLinkse kernwaarden door het aantrekken van mensen buiten het eigenlijke kiezerspotentieel, verzocht ik de leden van de Udense afdeling om mij toestemming te verlenen om in de commissie van drie twee niet-GroenLinkers mee te laten denken over het programma.

Er ontstond een korte, maar levendige, discussie over het waarom en de, eveneens terechte vraag, of in de commissie voldoende representatie is op basis van sekse, culturele achtergrond, enz. In hoeverre worden de kernwaarden van GroenLinks, duurzaamheid, groen, sociaal en inclusief, door de niet-GroenLinksers gewaarborgd? Is het niet mogelijk dat GroenLinks zelf kritisch naar het eigen handelen kan kijken?

Allemaal waar, maar ik kon de leden verzekeren dat aan de kernwaarden niet zou worden getornd en dat mijn bedoeling juist was om de beweging rondom GroenLinks te versterken. De ledenvergadering stemde in, ook al omdat zij, in een later stadium, het ultieme recht heeft om het concept verkiezingsprogramma te amenderen en desnoods te verwerpen. Maar de commissie is ervan overtuigd dat dit niet nodig zal zijn.

Al in juni heeft de commissie drie lange sessies georganiseerd, waar diepgaand werd gesproken over een groot aantal onderwerpen waarmee GroenLinks de verkiezingen in wil gaan. We waren er snel uit dat de kernwaarden ook de basis moesten zijn van het programma. Bovendien stipten we aan een aantal ‘Udense’ waarden en konden we ook vrij makkelijk een aantal ‘Udense’ knelpunten benoemen (de vercommercialisering van de Maashorst, verduurzaming en vergroening van de samenleving, de groeiende sociale ongelijkheid en het ontstaan van een sociale onderklasse, een steeds groter gapend gat tussen burger en plaatselijke politiek, een te kleine sociale samenhang in straten, buurten en wijken, enz. Daarnaast kregen we van allerlei belangengroeperingen goed bedoelde tips en adviezen hoe wij hun belang een prominente plek in ons verkiezingsprogramma konden geven, soms met de tekst erbij: copy and paste…

De drie leden van de commissie bediscussieerden de onderwerpen en probeerden een soort blauwdruk te schrijven hoe een toekomstig Uden een sterke partner kon zijn als een zelfstandige gemeente in een steeds uitdijende samenklontering van gemeenten in de Brabantse regio. Dat is zeker nog niet gelukt. We hebben aan het GroenLinks KernTeam Uden een conceptprogramma toegestuurd waarin we in grote lijnen onze bevindingen hebben geponeerd. Het zijn toch nog twaalf dichtgetypte A4-tjes geworden. Het concept is nu in de mallemolen van aantekeningen, op- en aanmerkingen, kritische benaderingen en bijstellingen.

Kritisch is het KernTeam vooralsnog op het concept adagium: GroenLinks gaat Uden veranderen als equivalent van Jesse’s uitspraak: “Wij gaan Nederland veranderen”. Te nadrukkelijk, te eigenwijs, te betuttelend, grootspraak, in alles te veel, dus…